Als projectregisseur van Randatlas stuur ik het project en geef het zijn inhoudelijke invulling. Het wordt een ontdekkingstocht in een voor mij nog onbekende regio. Met Randatlas willen we de Rand meer leesbaar maken en inzicht verwerven in de unieke, complexe dynamiek. Kamperen is nieuw voor me. De kwaliteit van het kamp hangt ongetwijfeld nauw samen met de kwaliteit van de koffie.

“Ik ben coördinator van ZENDER, de cultuurregio Pajottenland & Zennevallei. Ik breng erfgoed en cultuur samen. Randatlas is een van de spannendste projecten, die ik al deed. Ik ga het mee sturen en uitdenken. Ik ga mee op ontdekkingstocht door de Rand en schrijf mee aan de Randatlas. Ook in de Randkrant zal ik over Randatlas schrijven.”

“Mijn lievelingseten op kamp, dat was de choco van ‘t Boerinneke.”

Als dramaturge werk ik achter de schermen aan methodieken om het karakter van elke plek zo precies mogelijk in kaart te brengen. Elk verhaal telt in Randatlas. Daarom is het zo belangrijk om elke stap in dit  project opnieuw en opnieuw te bevragen. De ervaring die ik opdeed met collectief ROESTgroep in andere steden kan daarbij helpen.

Voor mij als Nederlandse is de Rand iets helemaal nieuws en bijzonder fascinerend!

Mijn lievelingseten op kamp? Boterhammen met ‘crunchy’ pindakaas en gezouten popcorn.

“Ik sta met één been in het culturele veld, met het andere been in het onderwijs als docent aan de Karel De Grote Hogeschool. Voor Randatlas werk ik mee aan een schets van het samenleven in de Rand rond Brussel. Ik wil mensen die je niet of minder hoort een stem geven. Hun verhalen wil ik bewaren voor de toekomst.”

“Mijn favoriete kampmoment: na een lange wandeling kamperen aan een kabbelend riviertje. En op de smeulende kolen van een jagersvuurtje een stukje zalm bakken met geroosterde aubergine.”

“Ik ben actrice en werk voor theater, film en televisie. Ik hou van spelen. In mijn werk, maar ook thuis. Als ik mijn belastingbrief invul, speel ik secretaresse. Spelen helpt met als het leven ingewikkeld is.”

“Ik vond het heerlijk om deel uit te maken van de kookploeg op kamp. Thee of eitjes maken voor 100 man, kilo’s groenten koken, hongerige magen vullen en tussendoor alle verhalen uit eerste hand horen.”

“Ik ben Tervurenaar en werk in de bibliotheek van de gemeente, maar mijn grootste passie is fotografie. Voor Randatlas ben ik één van de fotografen. Ik zie Randatlas als een ‘treasure hunt’ van herinneringen. Ik ga het unieke karakter van iedere gemeente uitpluizen en vastleggen.”

“Ik kampeerde vooral op festivals. Het gevoel van bij elkaar te zijn en alles te delen, geeft me veel plezier. Ik hou ook van de slaaphoofdjes van mijn vrienden die ’s ochtends verward uit hun tent komen piepen.”

“Ik ben fotograaf. Ik hou van verhalen en onverwachte ontmoetingen. Voor Randatlas laat ik me meevoeren naar nieuwe plekken. Ik ga zo veel mogelijk indrukken opdoen, observeren en fotograferen.”

“Als je kamperen zegt, dan denk ik aan wakker worden op een camping in Frankrijk. En me ‘wassen’ in het koude blauwe meer aan de voet van de camping. Douches heb je daar niet nodig.”

“Ik ben storyteller in tekst en audio. En ik heb een voorliefde voor sociale en culturele projecten, waarin mensen centraal staan.”

“Ik herinner me een kampeermoment, waarbij ik ’s avonds in mijn tent wil gaan slapen. Ik hoor geritsel, er is iemand in de tent. Vreemd. Voorzichtig ga ik kijken. Ik zie een egel die binnen was gekropen!”

“Ik ben redacteur, acteur en televisiemaker. Ik zwicht elke keer opnieuw voor een sterk verhaal. Of ik ze nu lees, op televisie zie of via podcasts beluister. Als het me lukt om zulke verhalen zelf op het spoor te komen, is de strik om het cadeau nog mooier.”

“Op kamp gaan, is voor mij het excuus om ongegeneerd hotdogs te koken in eigen vocht, ravioli uit blik in een gammel te kieperen, een barbecue aan te steken. En drie dagen lang dezelfde onderbroek te dragen.”

Onderwijs is mijn ding. Ik gaf les in het secundair en aan beginnende leraren, was een tijdje adjunct-directeur en werk nu voor het departement onderwijs. Ik droom ervan een eigen innovatief schoolproject op te zetten.

Ik hou van een goede babbel en ben gek op verhalen. Randatlas is voor mij een manier om kleine verhalen, ogenschijnlijk triviaal en pietluttig, groot te laten worden in woord en beeld.

Mijn menu op kamp? Geef me maar een kampvuur, een stok met een scherpe punt, een worst uit een blik en een broodje waar wat dennennaalden aanhangen! Mijn mooiste kampeerherinnering heb ik aan het theaterfestival Oerol, geen spat regen en elke avond in slaap vallen met gitaarmuziek ergens ver weg.

Mijn passie ligt in natuurbeheer. Ook in de Rand is dit een heikel punt. Zo interviewde ik mensen in Haren die me in detail vertelden over de witloofteelt op de flanken van de Zennevallei. Haren was ‘den buiten’ voor het door de stad werd opgeslokt. Hoe hebben mensen deze overgang beleefd en ervaren? En hoe moet het nu verder met de schaarse open ruimte als er zo een grote nood is aan woningen? Dat zijn de dingen waarover ik graag met mensen praat.

Mijn lievelingseten op kamp is kip aan het spit. Dan begint mijn innerlijke holbewoner te watertanden. De laatste keer dat ik in de vrije natuur kampeerde werd ik gewekt door een ontsnapte koe! Zo een loeiende wekker is toch schrikken.

Als actrice ben ik nieuwsgierig naar de mens in al zijn complexiteit. Het is de bron van alle spel.
Voor Randatlas komt die nieuwsgierigheid goed van pas. Ik ontmoet, luister en verzamel verhalen. Ik kom nu ook op plekken waar ik nog nooit eerder ben geweest: De Rand is zo dichtbij, en toch zo onbekend (en verbazend groen!)

Ik ben altijd te vinden voor koffiekoeken en ‘pateekes’, maar sinds het kamp in Kampenhout staat ook witloof weer op het menu.
(Fotografie: Annabel Lucas)